Hallo iedereen!
Na een tijdje niets meer van me te hebben laten horen is het weer tijd voor een update vanuit Arizona. Waar we afgelopen week vooral mee zijn bezig geweest is -verrassend- vliegen. Het ging allemaal echter zo snel dat we niet echt veel tijd hadden om andere dingen te doen. We hebben afgelopen week 3 keer om 6.30 moeten vliegen (wat 3 uur de wekker betekent) en nog eens 2 keer om 8.00 (wat 5 uur wekker betekent). Dus als we dan tussen het leren door voor de volgende vlucht al wat tijd hadden, zijn we vooral wezen slapen en broodnodige zaken regelen zoals een nieuw appartement en een auto. (Zie foto's op picasa).
De auto hebben we van een paar KLS'ers overgenomen die nu alweer naar Nederland zijn omdat ze het traject hebben afgerond hier in de USA. Het is een Mercury Grand Marquis uit 1978(!) met een 7.4 liter V8 en 300 pk... veel Amerikaanser kan niet ;) maar ach, je bent maar 1 keer jong én in Amerika, dus wat maakt het uit... Het inparkeren vergt in het begin nog wel wat kunst want hij past maar moeilijk in de meeste parkeerplaatsen hier (en die zijn al groter dan in Nederland...)
Ook hebben we het afgelopen week voor elkaar gekregen om hun appartement over te nemen. Dat was ook nodig omdat we geen internet hadden en we in een kleiner appartement zaten. Erg fijn om nu in een appartement te zitten waarvan je weet dat we daar ook tot het eind blijven. Eerst was het nog onduidelijk of we samen met Jan en Shahane zouden verhuizen, maar uiteindelijk zijn we gewoon met z'n 4en tegelijk naar dit appartement gegaan, wel zo gezellig :D We hebben nu ook internet dus ik kan de blog ook wat vaker up to date houden alsmede wat meer op skype rondhangen voor de liefhebber ;)
Dan zijn we natuurlijk nog wezen vliegen. De eerste 10 beurtjes alweer afgewerkt. Helaas vond onze instructeur de crosswindlandingen nog niet helemaal gaan zoals ze horen dus voordat we ons 11e beurtje hadden (een check) kregen we nog een extra beurtje. Gelukkig hadden we 16 knopen crosswind (we mogen met instructeur maximaal 17 hebben) dus oefenen op crosswindlandingen was geen probleem! Na dit extra beurtje was de instructeur tevreden, dus we mochten op voor onze D11. Dat is een vlucht waarbij je aan een andere instructeur moet laten zien dat je klaar bent om solo te mogen gaan vliegen. Die vlucht hebben we vandaag gevlogen en gehaald! We hadden nog hoop dat we morgen meteen daadwerkelijk solo mogen, maar we staan niet op het schema, dus dan maar de stad in met een paar jongens ;)
De komende week gaan we waarschijnlijk onze eerste echte solo maken. Beurtje 12 bestaat uit eerst nog 3 "full stop taxi back's" (dan land je op de baan, en taxi je terug naar het begin om nog een keer een circuitje te draaien) en daarna stapt de instructeur uit om het zelf te laten zien. Nadat je dit gedaan hebt volgen er nog wat rituelen maar die bewaar ik natuurlijk voor de volgende keer ;). Vluchtje 13 is nog met een instructeur maar vanaf beurtje 14 ga je dan echt helemaal zelf en alleen de lucht in. Wat kijken we daar naar uit! Hopelijk worden we snel ingeroosterd!
Ik hou jullie op de hoogte van de ontwikkelingen komende week!
Groet!
vrijdag 30 oktober 2009
donderdag 15 oktober 2009
De 1e vlucht!
Jaja! Vandaag was het dan zo ver! Eindelijk het eerste vluchtje. Eerst zouden we om 11:45 vliegen maar helaas werd dat vervroegd naar 8:00 waardoor we om 4:30 alweer moesten opstaan. Maar dat mocht de pret natuurlijk niet drukken. Eerst nog even briefings maken (van het weer en de mass & balance), de laatste puntjes op de i zetten wat betreft fuelplanning, en gaan! We hebben een hele fijne instructeur, meneer Arreola. Eerst mocht ik en toen ik klaar was mocht Julian in de aansluitende vlucht. Na alle checklisten gedaan te hebben, motor starten en taxiën. Ik mocht eigenlijk alles al doen vanaf het begin, hij hielp nog wel een beetje mee. Daarna komt de run-up. Daar doe je nog wat checks met de motor aan om te zien of alles goed werkt. Daarna taxiën naar de baan. Helaas stonden er nog 5(!) kisten voor mij dus we moesten eventjes wachten. Maar daarna mochten we eindelijk full throttle :D
De instructeur liet mij ook het voetenwerk op de baan doen (daarmee hou je je kist op de runway) en het roteren. Toen we aan het stijgen waren moesten we nog even een kleine uitwijkmanouvre maken om niet te dicht bij een andere kist te komen maar daarna waren we 'free to go'. We zijn daarna in zuidoostelijke richting vertrokken. Arreola liet ons wat herkenningspunten zien die we voortaan moeten herkennen en aan de hand daarvan onze positie moeten bepalen. Je vliegt namelijk 80% op zicht en 20% op instrumenten. Je kijkt alleen naar binnen om te zien of je niet te ver van je hoogte afwijkt, en of je snelheid nog de juiste is. Voor de rest kijk je alleen naar buiten. Navigeren doe je dus ook aan de hand van snelwegen, kruispunten van snelwegen, kanalen (ja die zijn hier ook...) en bergen/verlaten vliegveldjes/vuilnisbuilten. Vervolgens hebben we wat oefeningen gedaan zoals stijgen, dalen, bochten, klimmende bochten, dalende bochten glijvluchten etc. Na een tijdje was het weer tijd om terug te keren en mocht ik het circuit zelf vliegen. De instructeur hielp al en toe nog een beetje met het gas, maar de landing mocht ik wel zelf doen. Dat ging gelukkig best goed!
Daarna mocht Julian plaatsnemen en zijn we over een bergketen heen gevlogen. Het landschap is hier werkelijk prachtig. We hebben helaas nog geen foto's van in de lucht, maar die zullen vast spoedig volgen. Wel hebben we nog wat foto's gemaakt van het vliegtuig, ons erin en de cockpit van de dag ervoor. Deze zijn op mijn picassa te vinden.
Na de 2e vlucht mochten we nog een briefing van 2 uur meemaken waarin het circuit werd uitgelegd en hadden we een gesprek met iemand van de Air Traffic Control (ATC) die in de toren zit. Dit ging voornamelijk over de dingen waar wij op kunnen letten zodat er zo min mogelijk 'frequency congestion' optreedt. Dat wil zeggen dat je de frequentie langer bezet houdt dan nodig waardoor er per tijdseenheid teveel tijd verloren gaat aan onzinnig gebabbel op de frequentie.
Nu hebben we inmiddels bevestigd gekregen dat we morgen om 6:30 gepland staan. Dat houdt in dat de wekker om 3:00 gezet wordt vannacht en dat betekent ook dat we nogal moe gaan worden morgen omdat we vandaag al vroeg op moesten, maar morgen des te vroeger. Het is helaas niet anders...
Om de moeheid er een beetje in te houden hebben we tenslotte ook nog een briefing morgen waarin we nog wat flight techniques krijgen uitgelegd. Geen ruimte voor slapen dus helaas!
Nu gaan we beginnen met de voorbereiding van onze vlucht morgen. Daarna weer vroeg naar bed!
Overigens bedankt voor de leuke reacties die ik van verschillende mensen heb gekregen!
Tot de volgende keer!
Groetjes,
Marijn
P.S. Het vliegtuig dat je aan het eind op de foto ziet (N4140W) bleek toevallig het vliegtuig waar we vandaag in hebben gevlogen
De instructeur liet mij ook het voetenwerk op de baan doen (daarmee hou je je kist op de runway) en het roteren. Toen we aan het stijgen waren moesten we nog even een kleine uitwijkmanouvre maken om niet te dicht bij een andere kist te komen maar daarna waren we 'free to go'. We zijn daarna in zuidoostelijke richting vertrokken. Arreola liet ons wat herkenningspunten zien die we voortaan moeten herkennen en aan de hand daarvan onze positie moeten bepalen. Je vliegt namelijk 80% op zicht en 20% op instrumenten. Je kijkt alleen naar binnen om te zien of je niet te ver van je hoogte afwijkt, en of je snelheid nog de juiste is. Voor de rest kijk je alleen naar buiten. Navigeren doe je dus ook aan de hand van snelwegen, kruispunten van snelwegen, kanalen (ja die zijn hier ook...) en bergen/verlaten vliegveldjes/vuilnisbuilten. Vervolgens hebben we wat oefeningen gedaan zoals stijgen, dalen, bochten, klimmende bochten, dalende bochten glijvluchten etc. Na een tijdje was het weer tijd om terug te keren en mocht ik het circuit zelf vliegen. De instructeur hielp al en toe nog een beetje met het gas, maar de landing mocht ik wel zelf doen. Dat ging gelukkig best goed!
Daarna mocht Julian plaatsnemen en zijn we over een bergketen heen gevlogen. Het landschap is hier werkelijk prachtig. We hebben helaas nog geen foto's van in de lucht, maar die zullen vast spoedig volgen. Wel hebben we nog wat foto's gemaakt van het vliegtuig, ons erin en de cockpit van de dag ervoor. Deze zijn op mijn picassa te vinden.
Na de 2e vlucht mochten we nog een briefing van 2 uur meemaken waarin het circuit werd uitgelegd en hadden we een gesprek met iemand van de Air Traffic Control (ATC) die in de toren zit. Dit ging voornamelijk over de dingen waar wij op kunnen letten zodat er zo min mogelijk 'frequency congestion' optreedt. Dat wil zeggen dat je de frequentie langer bezet houdt dan nodig waardoor er per tijdseenheid teveel tijd verloren gaat aan onzinnig gebabbel op de frequentie.
Nu hebben we inmiddels bevestigd gekregen dat we morgen om 6:30 gepland staan. Dat houdt in dat de wekker om 3:00 gezet wordt vannacht en dat betekent ook dat we nogal moe gaan worden morgen omdat we vandaag al vroeg op moesten, maar morgen des te vroeger. Het is helaas niet anders...
Om de moeheid er een beetje in te houden hebben we tenslotte ook nog een briefing morgen waarin we nog wat flight techniques krijgen uitgelegd. Geen ruimte voor slapen dus helaas!
Nu gaan we beginnen met de voorbereiding van onze vlucht morgen. Daarna weer vroeg naar bed!
Overigens bedankt voor de leuke reacties die ik van verschillende mensen heb gekregen!
Tot de volgende keer!
Groetjes,
Marijn
P.S. Het vliegtuig dat je aan het eind op de foto ziet (N4140W) bleek toevallig het vliegtuig waar we vandaag in hebben gevlogen
maandag 12 oktober 2009
Aankomst, wennen, San Diego, slapen...
Hallo iedereen!
Nu dan eindelijk mijn allereerste berichtje vanuit de states met foto's en het hele verhaal.
Het begon allemaal om half 4 sochtends op maandag 5 oktober. Opstaan en naar schiphol rijden. Na wat onduidelijkheden en een onnodig gekochte reiskoffer later was het dan tijd voor een toch wel emotioneel afscheid. Vervolgens naar de gate waar we in een Delta Airlines A330-300 vliegtuig mochten plaatsnemen. (We hebben via KLM geboekt, vliegen volgens de regels van Northwest en zitten in een Airbus van Delta Airlines. Hoe makkelijker kun je het maken toch?)
We hadden de dag vantevoren al ingecheckt en zaten bijna allemaal bij elkaar op rij 18 en 19 dus dat was erg gezellig. De reis zelf had ik me voorgenomen om het Operations Manual en het Aircraft Operations Manual te lezen maar diep van binnen wist ik ook wel dat dat een nobel streven was wat waarschijnlijk bij een streven zou blijven. Dat bleek geheel waar wat maar weer bewijst dat ik mezelf soms iets te goed ken... gelukkig maar ;)
Ik heb de reis dus vervolgens maar 3 films gekeken, rondgelopen, bijgekletst met klasgenoten (die had ik ondertussen ook alweer 2 maanden niet gezien) en zelfs even een uurtje geslapen. We kwamen met wat vertraging aan in Minniapolis dus we moesten haasten om de aansluiting naar Phoenix te halen. Gelukkig werkte de Amerikaanse Border Partol goed mee (NOT) dus we hadden nog een ruime 5 minuten voor we vertrokken. Overigens werd 1 klasgenoot tot gelukkige geprezen en eruit gehaald voor een 'random baggage check'. Hij heeft de aansluiting dus niet gehaald en werd zonder pardon 2 uur later op een andere vlucht naar Phoenix gezet. Lekker in z'n eentje en met de groeten van de baggage controleurs.
De aankomst in Phoenix was erg leuk. Daar stonden andere schoolgenoten ons op te wachten en brachten ons netjes in hun erg Amerikaanse auto's naar the Springs (ons appartementen complex). Daar stond voor sommigen een onaangename verrassing te wachten zoals gaten in de muur, niet schoongemaakte badkamers, toiletten, niet werkende fornuizen, etc etc. Gelukkig werden die 2 dagen later door een professioneel bedrijf schoongemaakt. Wij troffen het gelukkig wat beter, hoewel wij in een tijdelijk huisje zitten. Over nu ongeveer 10 dagen worden we hopelijk overgeplaatst naar een groter huisje. Er was namelijk nog geen plaats voor ons omdat sommigen al weg hadden moeten zijn maar door omstandigheden nog niet het traject hier hebben afgerond.
Daarna zijn we met de hele KLS groep in Arizona gaan uiteten in een restaurantje om de hoek. Vervolgens nog wat spullen uitpakken om eindelijk lekker in bed te kruipen. Het was onderhand alweer 23:00 lokale tijd en ik was al meer dan 24 uur non-stop wakker geweest tijdens het reizen.
De eerste dag was meteen lekker vroeg opstaan. We werden alweer om 8:30 lokale tijd verwacht op school. Heerlijk, lekker weinig slaap na een vermoeiende reis! Op school kregen we briefings over de meest uiteenlopende onderwerpen. Zo hebben we onze vingerafdrukken moeten afstaan, onszelf voorgesteld aan de mensen van de school hier, een uitleg gekregen over hoe we de windscreen moeten schoonmaken van de vliegtuigen en nog van alles meer. Toen we eindelijk pauze hadden gingen we massaal naar de Subway om daar een lekker stokbrood naar binnen te werken. Barritz (de eigenaar van de subway) wist meteen dat we van de KLS waren en na onze bijnamen te hebben uitgelegd werden we weer door het schoolbusje naar school gebracht om meer briefings bij te wonen.
Na alles gehad te hebben zijn we naar de wallmart gegaan om boodschappen te halen. Wat een enorme winkel is dat! Je kunt hier werkelijk alles kopen. Verzin het zo gek en ze hebben het hier. Zelfs wapens zijn gewoon in de supermarkt te vinden. Ook speelgoed (oke, je moet wel 12 jaar en ouder zijn) zoals (luchtbuk)snipers met ijzeren balletjes van ongeveer 0,5 cm doorsnede... Heel apart hier allemaal.
Vervolgens lekker uiteten geweest naar de snackbar en daarna weer lekker in bedje kruipen. De dinsdag woensdag en donderdag waren weer dagen van briefings briefings en nog eens briefings. Onderandere over hoe je je vlucht moet voorbereiden, hoe je jezelf kunt aanmelden in het systeem van de vluchten (je moet aangeven dat je in het gebouw bent omdat je minimaal een uur voor je vlucht in het gebouw moet zijn), hoe je een weerbriefing maakt, en een rondleiding op het platform tussen de kisten om te laten zien hoe je een pre-flight doet. Dat is een soort check-ronde om de kist heen waarbij je kijkt of alle lampen werken, of er een rare dingen te zien zijn, etc.
In onze vrije tijd na deze briefings zijn we de omgeving gaan verkennen. We hebben allemaal shopping malls bezocht en wezen uiteten in verschillende restaurants. Helaas is het eten hier absoluut niet te vreten. Er zijn hier voornamelijk snackbars zoals McDonalds en wannabe McDonalds, en als je dan een op het oog lijkend goed restaurant hebt gevonden, is het alsnog niet te vreten... Koken zullen de Amerikanen waarschijnlijk wel nooit leren...
Na de pre-flight briefing hebben we een huurauto geregeld en zijn we met 12 man binnen het uur onderweg gegaan naar San Diego! Supermooie stad en de omgeving is ook ongelooflijk mooi. We krijgen waarschijnlijk nooit meer de zekerheid hier dat we zeker weten dat we meer dan 1 dag vrij zijn dus iedereen hier maakt gebruik van die mogelijkheid om even een roadtripje te maken.
Na ongeveer 8 uur rijden naar San Diego kwamen we daar om 3 uur snachts aan. Helaas stopt het uitgaansleven daar om half 2 dus alles was al dicht en bijna 'uitgestorven'. Joost had een Youth Hostel geregeld dus dan maar gaan slapen. Opzich was het hostel nog best fijn om te overnachten. Het bed was zelfs lekkerder dan het bed in the Springs hier in Mesa. 's Ochtends lekker snel uit bed, nog even wat wafels maken en op pad dan maar! Eerst naar het strand. Daar hebben de jongens allemaal een wetsuit en een surfboard gehuurd en zijn de zee in gedoken. Ik heb samen met Julian (mijn crewmaatje) niet meegedaan omdat ik dat toch iets te link vond vanwege mijn oor. Julian was zijn zwembroek vergeten uit de auto te halen dus dat kwam mij wel goed uit ;) Daarna zijn we naar Hooters gegaan. Erg gezellig restaurant. Het eten was overigens het beste wat we tot nu toe hebben gegeten. Weet niet precies of dat vanwege de omstandigheden was die daar heersten of dat het gewoon echt goed was maar daar zullen we wellicht wel nooit achter komen ;)
Na het eten in de auto en rondgereden waar we onszelf nog de rest van de dag konden vermaken. Dat werden uiteindelijk een shoppingmall en een honkbalrange waar je voor een paar dollar jezelf kon vermaken met het proberen te raken van honkballen die met 50 mph op je af komen. Erg lastig maar het ging me op zich nog wel goed af. Zodanig goed dat ik er 2 dagen later nog steeds spierpijn van heb.
Na het honkballen snel naar het hostel. Douchen en op pad! Het uitgaan is zoals gezegd al om half 2 klaar dus het begint ook al om 8 uur. Eerst moesten we 1,5 uur rondslenteren om iets te vinden waar we naartoe wilden maar uiteindelijk belandden we in een club die echt supervet was. Mooie aankleding en een relaxte sfeer. Uitgaan kan dus best gezellig zijn hier in de states. Uiteindelijk lagen we om de astronomisch vroege tijd van half 3 alweer in bed. De dag erna zijn we naar het Air & Space Museum geweest in San Diego. Vond er zelf eigenlijk niet eens zo heel veel aan omdat ze allemaal nagemaakte modellen hadden en hier en daar maar een paar echte modellen. Gelukkig was er wel een simulator van de Blue Angels (de allerbeste straaljagervliegers van de US (check youtube op Blue Angels)) en hebben we allemaal een ritje gemaakt in die 360 graden sim. (Als je een kurkentrekker deed ging je ook werkelijk op z'n kop en als je recht naar beneden vloog hing je in je stoel). Daarna nog ff een outlet shopping mall bezocht dat werkelijk aan de Mexicaanse grens lag en toen naar huis. Even een ritje van 8 uur rijden maken. Halverwege in Yuma kwamen we nog 2 meiden in een restaurant tegen waarmee we nog voor de grap zijn meegegaan naar een verjaardagsfeestje van een kerel. Werkelijk een pauperhuis waar de dikke amerikaanse meisjes te vinden waren die op hun 20ste al 2 kinderen hadden.... Zo kan het dus ook... Snel naar huis dan maar...
Thuis snel naar bed. We moeten immers naast al die lol ook nog wat leren. De OM (Operations Manual) test staat morgen (maandag) alweer op het programma. Dus dat hebben we ook maar even geleerd. Nu zit ik dan hier, in de fitnesszaal deze blog te schrijven en is het alweer 11 uur in de avond. Zometeen dus naar bed om morgen weer om 9:15 op school te verschijnen voor onze eerste test.
Foto's van deze evenementen zijn te vinden op Picasa. Klik hier!
Ik zal proberen binnenkort weer een nieuw bericht te plaatsen. Deze week gaan we namelijk aan het serieuze werk beginnen. We moeten checklists leren, onze eerste vlucht voorbereiden en meer van dat soort dingen. Het begint nu echt leuk te worden! Zodra ik tijd heb hou ik jullie op de hoogte.
Voor nu: slaap lekker en tot de volgende keer!
Groetjes,
Marijn
P.S. Aan de rechterkant van deze pagina staan wat adverenties. Mocht je nog denken laat ik die jongen eens op een ludieke manier sponsoren, dan mag ik niet zeggen dat je erop moet klikken maar ik wil het jullie wel aanraden. Als ik namelijk zeg dat jullie dat moeten doen dan doe ik iets tegen de regels. Ik raad het daarom slechts aan ;) Voor iedere klik ontvang ik een paar cent. Ik weet het, het is niet veel en om het geld gaat het niet, maar het is wel grappig om te zien of het werkt... Thnx alvast!
Nu dan eindelijk mijn allereerste berichtje vanuit de states met foto's en het hele verhaal.
Het begon allemaal om half 4 sochtends op maandag 5 oktober. Opstaan en naar schiphol rijden. Na wat onduidelijkheden en een onnodig gekochte reiskoffer later was het dan tijd voor een toch wel emotioneel afscheid. Vervolgens naar de gate waar we in een Delta Airlines A330-300 vliegtuig mochten plaatsnemen. (We hebben via KLM geboekt, vliegen volgens de regels van Northwest en zitten in een Airbus van Delta Airlines. Hoe makkelijker kun je het maken toch?)
We hadden de dag vantevoren al ingecheckt en zaten bijna allemaal bij elkaar op rij 18 en 19 dus dat was erg gezellig. De reis zelf had ik me voorgenomen om het Operations Manual en het Aircraft Operations Manual te lezen maar diep van binnen wist ik ook wel dat dat een nobel streven was wat waarschijnlijk bij een streven zou blijven. Dat bleek geheel waar wat maar weer bewijst dat ik mezelf soms iets te goed ken... gelukkig maar ;)
Ik heb de reis dus vervolgens maar 3 films gekeken, rondgelopen, bijgekletst met klasgenoten (die had ik ondertussen ook alweer 2 maanden niet gezien) en zelfs even een uurtje geslapen. We kwamen met wat vertraging aan in Minniapolis dus we moesten haasten om de aansluiting naar Phoenix te halen. Gelukkig werkte de Amerikaanse Border Partol goed mee (NOT) dus we hadden nog een ruime 5 minuten voor we vertrokken. Overigens werd 1 klasgenoot tot gelukkige geprezen en eruit gehaald voor een 'random baggage check'. Hij heeft de aansluiting dus niet gehaald en werd zonder pardon 2 uur later op een andere vlucht naar Phoenix gezet. Lekker in z'n eentje en met de groeten van de baggage controleurs.
De aankomst in Phoenix was erg leuk. Daar stonden andere schoolgenoten ons op te wachten en brachten ons netjes in hun erg Amerikaanse auto's naar the Springs (ons appartementen complex). Daar stond voor sommigen een onaangename verrassing te wachten zoals gaten in de muur, niet schoongemaakte badkamers, toiletten, niet werkende fornuizen, etc etc. Gelukkig werden die 2 dagen later door een professioneel bedrijf schoongemaakt. Wij troffen het gelukkig wat beter, hoewel wij in een tijdelijk huisje zitten. Over nu ongeveer 10 dagen worden we hopelijk overgeplaatst naar een groter huisje. Er was namelijk nog geen plaats voor ons omdat sommigen al weg hadden moeten zijn maar door omstandigheden nog niet het traject hier hebben afgerond.
Daarna zijn we met de hele KLS groep in Arizona gaan uiteten in een restaurantje om de hoek. Vervolgens nog wat spullen uitpakken om eindelijk lekker in bed te kruipen. Het was onderhand alweer 23:00 lokale tijd en ik was al meer dan 24 uur non-stop wakker geweest tijdens het reizen.
De eerste dag was meteen lekker vroeg opstaan. We werden alweer om 8:30 lokale tijd verwacht op school. Heerlijk, lekker weinig slaap na een vermoeiende reis! Op school kregen we briefings over de meest uiteenlopende onderwerpen. Zo hebben we onze vingerafdrukken moeten afstaan, onszelf voorgesteld aan de mensen van de school hier, een uitleg gekregen over hoe we de windscreen moeten schoonmaken van de vliegtuigen en nog van alles meer. Toen we eindelijk pauze hadden gingen we massaal naar de Subway om daar een lekker stokbrood naar binnen te werken. Barritz (de eigenaar van de subway) wist meteen dat we van de KLS waren en na onze bijnamen te hebben uitgelegd werden we weer door het schoolbusje naar school gebracht om meer briefings bij te wonen.
Na alles gehad te hebben zijn we naar de wallmart gegaan om boodschappen te halen. Wat een enorme winkel is dat! Je kunt hier werkelijk alles kopen. Verzin het zo gek en ze hebben het hier. Zelfs wapens zijn gewoon in de supermarkt te vinden. Ook speelgoed (oke, je moet wel 12 jaar en ouder zijn) zoals (luchtbuk)snipers met ijzeren balletjes van ongeveer 0,5 cm doorsnede... Heel apart hier allemaal.
Vervolgens lekker uiteten geweest naar de snackbar en daarna weer lekker in bedje kruipen. De dinsdag woensdag en donderdag waren weer dagen van briefings briefings en nog eens briefings. Onderandere over hoe je je vlucht moet voorbereiden, hoe je jezelf kunt aanmelden in het systeem van de vluchten (je moet aangeven dat je in het gebouw bent omdat je minimaal een uur voor je vlucht in het gebouw moet zijn), hoe je een weerbriefing maakt, en een rondleiding op het platform tussen de kisten om te laten zien hoe je een pre-flight doet. Dat is een soort check-ronde om de kist heen waarbij je kijkt of alle lampen werken, of er een rare dingen te zien zijn, etc.
In onze vrije tijd na deze briefings zijn we de omgeving gaan verkennen. We hebben allemaal shopping malls bezocht en wezen uiteten in verschillende restaurants. Helaas is het eten hier absoluut niet te vreten. Er zijn hier voornamelijk snackbars zoals McDonalds en wannabe McDonalds, en als je dan een op het oog lijkend goed restaurant hebt gevonden, is het alsnog niet te vreten... Koken zullen de Amerikanen waarschijnlijk wel nooit leren...
Na de pre-flight briefing hebben we een huurauto geregeld en zijn we met 12 man binnen het uur onderweg gegaan naar San Diego! Supermooie stad en de omgeving is ook ongelooflijk mooi. We krijgen waarschijnlijk nooit meer de zekerheid hier dat we zeker weten dat we meer dan 1 dag vrij zijn dus iedereen hier maakt gebruik van die mogelijkheid om even een roadtripje te maken.
Na ongeveer 8 uur rijden naar San Diego kwamen we daar om 3 uur snachts aan. Helaas stopt het uitgaansleven daar om half 2 dus alles was al dicht en bijna 'uitgestorven'. Joost had een Youth Hostel geregeld dus dan maar gaan slapen. Opzich was het hostel nog best fijn om te overnachten. Het bed was zelfs lekkerder dan het bed in the Springs hier in Mesa. 's Ochtends lekker snel uit bed, nog even wat wafels maken en op pad dan maar! Eerst naar het strand. Daar hebben de jongens allemaal een wetsuit en een surfboard gehuurd en zijn de zee in gedoken. Ik heb samen met Julian (mijn crewmaatje) niet meegedaan omdat ik dat toch iets te link vond vanwege mijn oor. Julian was zijn zwembroek vergeten uit de auto te halen dus dat kwam mij wel goed uit ;) Daarna zijn we naar Hooters gegaan. Erg gezellig restaurant. Het eten was overigens het beste wat we tot nu toe hebben gegeten. Weet niet precies of dat vanwege de omstandigheden was die daar heersten of dat het gewoon echt goed was maar daar zullen we wellicht wel nooit achter komen ;)
Na het eten in de auto en rondgereden waar we onszelf nog de rest van de dag konden vermaken. Dat werden uiteindelijk een shoppingmall en een honkbalrange waar je voor een paar dollar jezelf kon vermaken met het proberen te raken van honkballen die met 50 mph op je af komen. Erg lastig maar het ging me op zich nog wel goed af. Zodanig goed dat ik er 2 dagen later nog steeds spierpijn van heb.
Na het honkballen snel naar het hostel. Douchen en op pad! Het uitgaan is zoals gezegd al om half 2 klaar dus het begint ook al om 8 uur. Eerst moesten we 1,5 uur rondslenteren om iets te vinden waar we naartoe wilden maar uiteindelijk belandden we in een club die echt supervet was. Mooie aankleding en een relaxte sfeer. Uitgaan kan dus best gezellig zijn hier in de states. Uiteindelijk lagen we om de astronomisch vroege tijd van half 3 alweer in bed. De dag erna zijn we naar het Air & Space Museum geweest in San Diego. Vond er zelf eigenlijk niet eens zo heel veel aan omdat ze allemaal nagemaakte modellen hadden en hier en daar maar een paar echte modellen. Gelukkig was er wel een simulator van de Blue Angels (de allerbeste straaljagervliegers van de US (check youtube op Blue Angels)) en hebben we allemaal een ritje gemaakt in die 360 graden sim. (Als je een kurkentrekker deed ging je ook werkelijk op z'n kop en als je recht naar beneden vloog hing je in je stoel). Daarna nog ff een outlet shopping mall bezocht dat werkelijk aan de Mexicaanse grens lag en toen naar huis. Even een ritje van 8 uur rijden maken. Halverwege in Yuma kwamen we nog 2 meiden in een restaurant tegen waarmee we nog voor de grap zijn meegegaan naar een verjaardagsfeestje van een kerel. Werkelijk een pauperhuis waar de dikke amerikaanse meisjes te vinden waren die op hun 20ste al 2 kinderen hadden.... Zo kan het dus ook... Snel naar huis dan maar...
Thuis snel naar bed. We moeten immers naast al die lol ook nog wat leren. De OM (Operations Manual) test staat morgen (maandag) alweer op het programma. Dus dat hebben we ook maar even geleerd. Nu zit ik dan hier, in de fitnesszaal deze blog te schrijven en is het alweer 11 uur in de avond. Zometeen dus naar bed om morgen weer om 9:15 op school te verschijnen voor onze eerste test.
Foto's van deze evenementen zijn te vinden op Picasa. Klik hier!
Ik zal proberen binnenkort weer een nieuw bericht te plaatsen. Deze week gaan we namelijk aan het serieuze werk beginnen. We moeten checklists leren, onze eerste vlucht voorbereiden en meer van dat soort dingen. Het begint nu echt leuk te worden! Zodra ik tijd heb hou ik jullie op de hoogte.
Voor nu: slaap lekker en tot de volgende keer!
Groetjes,
Marijn
P.S. Aan de rechterkant van deze pagina staan wat adverenties. Mocht je nog denken laat ik die jongen eens op een ludieke manier sponsoren, dan mag ik niet zeggen dat je erop moet klikken maar ik wil het jullie wel aanraden. Als ik namelijk zeg dat jullie dat moeten doen dan doe ik iets tegen de regels. Ik raad het daarom slechts aan ;) Voor iedere klik ontvang ik een paar cent. Ik weet het, het is niet veel en om het geld gaat het niet, maar het is wel grappig om te zien of het werkt... Thnx alvast!
vrijdag 9 oktober 2009
Volgende blog...
Hallo iedereen!
Hier dan het eerste echte berichtje van mij uit Arizona!
Ik had beloofd om bij mijn eerste blog een mooie lay-out te maken en foto's te plaatsen en dergelijke... helaas gaat dat nu niet gebeuren.. We hebben namelijk na een enorm drukke week besloten om maar meteen in de 3 dagen vrij die we nu hebben een supervette roadtrip te maken naar San Diego! We vertrekken over een uurtje dus ik moet het kort houden...
We hebben alleen deze dagen zekerheid van vrij zijn dus vandaag dat we maar meteen erop uit trekken. In de toekomst kunnen we wellicht ook wel een roadtrip maken maar dan ben je nooit 100% zeker dat je meerdere dagen weg kunt. Vandaar dat we gaan!
Eigenlijk is dit bericht dus ook bedoeld om te zeggen dat ik jullie nog eventjes in spanning ga houden voor mijn eerste 'echte' blog, want ik beloof dat ik dan wél een mooie lay-out heb én dat ik alles vertel over de aankomst, de afgelopen week, de roadtrip en de dagen die volgende week dan ook alweer voorbij zijn INCL. de foto's.
Dus bij deze, tot volgende week ergens!
Groeten,
Marijn
Hier dan het eerste echte berichtje van mij uit Arizona!
Ik had beloofd om bij mijn eerste blog een mooie lay-out te maken en foto's te plaatsen en dergelijke... helaas gaat dat nu niet gebeuren.. We hebben namelijk na een enorm drukke week besloten om maar meteen in de 3 dagen vrij die we nu hebben een supervette roadtrip te maken naar San Diego! We vertrekken over een uurtje dus ik moet het kort houden...
We hebben alleen deze dagen zekerheid van vrij zijn dus vandaag dat we maar meteen erop uit trekken. In de toekomst kunnen we wellicht ook wel een roadtrip maken maar dan ben je nooit 100% zeker dat je meerdere dagen weg kunt. Vandaar dat we gaan!
Eigenlijk is dit bericht dus ook bedoeld om te zeggen dat ik jullie nog eventjes in spanning ga houden voor mijn eerste 'echte' blog, want ik beloof dat ik dan wél een mooie lay-out heb én dat ik alles vertel over de aankomst, de afgelopen week, de roadtrip en de dagen die volgende week dan ook alweer voorbij zijn INCL. de foto's.
Dus bij deze, tot volgende week ergens!
Groeten,
Marijn
Abonneren op:
Posts (Atom)